Som Om Himmelen Revna - Klineversjon

Eg veit ikkje kven eg er lengre, og eg veit ikje kven eg var

Eg veit ikkje kven eg kjente, eller kva me gjorde da

Orda har forlatt meg, dagar glidd forbi

Og tankane er eit fengsel som eg må leva i

For det var som om himmelen revna over meg

At sole falt, at alt det der datt ned

Og det var som om himmelen revna over meg

At sole den blei borte, at eg visna utta deg

Ser du samma himmelen, stirrar du deg blind

Venta du på bruddet, der lyset slepper inn

Du ropte kanskje stille, at ingen blei til deg

At du viska bort deg sjølv for å bli ein del av meg

For det var som om himmelen revna over meg

At sole falt, at alt det der datt ned

Og det var som om himmelen revna over meg

At sole den blei borte, at eg visna utta deg

∞